τροχοκύστης

και τροχοκυστίτης, ο, Ν

(παλαιοντ.) απολιθωμένο γένος εχινοδέρμων που ανήκει στην ομάδα τών καρποειδών και ανακαλύφθηκε σε θαλάσσια πετρώματα τού καμβρίου στην Ευρώπη.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. νεολατ. trochocystes (< τροχός + κύστη)].